Deze Spaanse kunstenares experimenteerde in haar jonge jaren met een heleboel kunstvormen: dans, installaties maken, deelnemen aan openbare kunst, noem maar op! Al snel drong het tot haar door dat er iets ontbrak.
Na een paar jaar school en praktijk werd het duidelijk: Ze moest gewoon op straat gaan schilderen. Tot op de dag van vandaag doet Julieta wat ze het liefste doet, meestal in steden rond de Middellandse Zee. Haar straatkunstwerken zijn in alle maten te vinden, met vrouwenfiguren met een zekere elegantie en een zachte vibe. Verstrengeld in natuurlijke elementen en mythische omgevingen baden ze in levendige kleuren die je gewoonweg meevoeren.

Of, zoals ze het zelf verwoordt: “In mijn werk zijn vrouwen de heldinnen van hun avonturen en is de natuur mijn muze. Alles wat ik vind, ontdek ik al in de natuur.”
Wat voor haar het belangrijkste is, is dat mensen moeten glimlachen (en voelen) bij de eerste keer dat ze een van haar werken zien, maar nog belangrijker dat ze zich niet onverschillig hoeven te voelen. Het moet hen aan het denken zetten over wat ze willen. Dat vergeten veel mensen wel eens. Een belangrijk element voor haar werken is dat de aanwezigheid op straat beperkt is. De tol die het weer en de tijd eisen van haar stukken maakt deel uit van het proces. Ongeacht de stad waar ze een werk maakt, creëert ze het met de wetenschap dat het er de volgende dag niet meer hetzelfde uit zal zien. Het kan zelfs helemaal verdwijnen. De magische vrouwen zullen net zo snel vervagen als de kunstenaar ze tot leven heeft gewekt.

Julieta houdt van reizen, om mensen te ontmoeten en culturen te ontdekken. Samen met de XLF-crew heeft ze een handvol evenementen en projecten georganiseerd. In de toekomst zal ze dat ook blijven doen. Er is nog veel meer te vertellen, maar zoals het gezegde luidt: een foto zegt meer dan duizend woorden…